Shuriken-jutsu in Aikido
(en het verband met chocolade)
Het is niet zo algemeen bekend dat Ueshiba Morihei osensei les gaf in shuriken-jutsu in de Aikikai hombu dojo. Chiba Kazuo sensei vertelt ons hoe het komt dat deze kunst thans niet meer beoefend wordt in Aikido.
Osensei placht zijn uchi-deshi (inwonende leerlingen) shuriken-jutsu te leren. Na een les trainden ze dan alleen verder. Deze training bestond erin van op een meter ofzo naar een stuk tatami te werpen dat tegen een plank hing. De bedoeling van deze training was te leren met hoeveel kracht ze moesten werpen om te voorkomen dat de shuriken begon te draaien (de Aikido shuriken lijkt meer op een pin dan op een werpster). Gelijdelijk konden ze dan de afstand vergroten.
Eén van de uchi-deshi was erg goed met de shuriken. “Ik zeg niet wie, maar ik was het niet” zegt Chiba sensei. Deze uchi-deshi overtuigde de toen erg jonge Kisshomaru (waka sensei) om tegen de tatami te gaan staan met zijn armen en benen gespreid als bij een messenwerper in het circus.
Dus waka sensei stond daar terwijl deze jonge uchi-deshi shurikens overal rond zijn lichaam smeet… behalve één, die recht in zijn been belandde. Toen was het natuurlijk gedaan met spelen. En wat zou Osensei zeggen!
De aspirant-circusartiest wist waka sensei te overhalen om niets te zeggen tegen Osensei of de ‘grote madam’ (de vrouw van Morihei). In ruil zou hij een stuk chocolade krijgen. In die tijd was chocolade erg zeldzaam en duur in Japan.
Kisshomaru wist zijn wonde een week of langer lang verborgen te houden, maar toen raakte het been ontstoken. Tenslotte kwam zijn moeder, ‘de grote madam’ er achter, en toen gingen de poppen aan het dansen.
Osensei schoot in één van zijn beruchte woedebuien en eiste te weten wie de dader was die een shuriken in het been van zijn zoon gesmeten had. Hij zette waka sensei onder druk tot deze hem uiteindelijk verklapte wie verantwoordelijk was. Het trainen in shuriken-jutsu werd van die dag af verboden in de hombu dojo.
Van dan af voelde Chiba sensei altijd een zekere wrok jegens waka sensei, hoe graag hij hem ook zag. Hij had zijn woord gegeven dat hij niet zou verklappen wie de shuriken gesmeten had, en hij had zijn belofte verbroken.
In 1989, tijdens de USAF Western Region Summer Camp in San Diego, dronken waka sensei en Chiba sensei samen een paar glazen, en tenslotte kwam het beruchte voorval ter sprake, en de kwade gevoelens van Chiba ten aanzien van waka sensei verdwenen voorgoed: het bleek namelijk dat waka sensei dat beloofde stuk chocolade nooit gekregen had!