Eerste Europese Stage van de Yoshinkan Aikido
Jean TREMBLOY heeft deelgenomen aan de eerste Europese stage van de Yoshinkan aikido.
Onze club Aikikai Theo Walravens Ternat had een uitnodiging ontvangen tot deelname aan deze stage. Dit was te danken aan Eli Steenput die de gegevens van onze club op internet had gezet. Nadat Theo de uitnodiging via de post had ontvangen heeft hij mij deze gegeven zodat ik ook wist dat de stage doorging in Marspich tegen Thionville in Frankrijk op 31 oktober en 1 november 1998. De les werd gegeven door de vertegenwoordigers van deze aikido stijl van Frankrijk; Duitsland en Engeland, met name; Jacques MUGURUZA, Hiromichi NAGANO en Anthony YATES allen zesde dan. Het initiatief ging uit van de aikidoschool van Marspich die onder leiding staat van Gaspard FAILLA.
Mijn interesse om deel te nemen aan deze stage was direkt gewekt toen Theo mij de uitnodiging overhandigde, je moet namelijk weten dat ik aanzienlijk gedocumenteerd ben over aikido en aikidomeesters, en via deze literatuur en ons tijdschrift Hajime ik in stilte de stichter van de YOSHINKAN aikido, met name “Gozo SHIODA” bewonder. Zijn boek “DYNAMIC AIKIDO” geeft een duidelijk en helder beeld van de basis van aikido technieken en is een aanrader voor elke beginner en zelfs gevorderde aikidobeoefenaar, er wordt daarin niet zozeer gepraat over allerhande geestelijke en spirituele aspecten van aikido die dan een gebrek aan kennis van de technieken moeten camoufleren, maar er wordt duidelijk in uitgelegd en aangetoond hoe de technieken concreet tot in het minste detail dienen uitgevoerd te worden om effectief te zijn. Door het herhaaldelijk en juist uit te voeren komt men dan wel tot het geestelijk inzicht van aikido. Het boek dat met medewerking van zijn zoon werd samengesteld; Gozo Shioda is ondertussen overleden ; gaat in dezelfde richting, maar legt daarbij de methode van aanleren van de Yoshinkan stijl van aikido uit. Het heet ”TOTAL AIKIDO”- “The Master Course” en toont ons eveneens de basisbewegingen tot in het kleinste detail en de toepassing daarvan in de worpen en klemmen. Voor diegenen die meer wensen te weten over de stichter van de YOSHINKAN stijl van aikido “Gozo SHIODA” kan ik verwijzen naar ons clubblad HAJIME samengesteld door Eli Steenput en de intervieuws van aikidomeesters uit het begin van het ontstaan van aikido , het boek “Les Maitres De L’AIKIDO” gebundeld door Stanley A.Pranin. Ook kan je een glimp opvangen van de Yoshinkan aikido in de toepassingen gedemonstreerd door OBATA TOSHISHIRO in de video over Self defence aikido.
Dus ik wist ongeveer over wat het ging toen ik besliste om in te schrijven en deel te nemen aan de stage. Natuurlijk de praktische kant van de zaak , hoe de oefeningen werkelijk uitgevoerd werden zou ik pas ondervinden tijdens de stage zelf. Alleen trok ik er naartoe, na een rit van ongeveer twee uur dertig stond ik voor het sport en jeugdcentrum van Marspich waar de stage zou doorgaan Ik werd ontvangen door een vriendelijke dame uit Orleans die mij wegwijs maakte in de praktische zaken zoals wanneer te eten , te slapen enz... Het was een heel hartelijke ontvangst in een gezellige sfeer. Al vlug maake ik kennis met de deelnemers. Zij waren allen beoefenaars van de Yoshinkan aikido, Ik was de enige die niet behoorde tot deze school. Zij prezen mijn moed om deel te nemen en om hun stijl te leren. Zij kwamen uit Frankrijk, Spanje, Duitsland en Engeland. Natuurlijk werd Belgie ook vertegenwoordigd door ... mezelf. Ja het zit zo dat de Yoshinkan aikido niet beoefend werd in Belgie tot nu toe ...
De verschillen en overeenkomsten:
Laten wij vooral duidelijk zijn, het gaat hier wel degelijk over “aikido” maar deze aikidostijl is ontwikkeld door een van de beste leerlingen van Morihei Ueshiba en heeft niet de invloeden ondergaan van de huisstijl zoals die beoefend wordt in de Honbu dojo van Kishomaru Ueshiba. Het gaat hier over een leermethode die ontwikkeld werd door GOZO SHIODA en algemeen erkend wordt als aikido. De houding tijdens de training of hoe men zich gedraagt is veel intenser, de aandacht blijft gespitst.
Seiza
Bij het zitten in seiza gaat men anders te werk, men zet zich op de knieen en men zet beide tenen in de mat, dan stoot men af met beide tenen zodat men iets vooruitschuift als men op de hielen komt te zitten. Het is ietswat heftiger dan wat wij gewend zijn maar wel beheerst.
De Groet (oes)
Bij het groeten zegt men “oes” (OSSU) , er werd mij verteld dat dit een gewoonte is die na de oorlog ontstaan is en bij verschillende Japanse Budo in gebruik is. Het betreft hier een soort beleefdheidsritueel dat het respect moet beklemtonen dat men voor elkaar heeft, het is kort en krachtig en duidelijk. Wat het woord OSSU nu juist betekende kon niemand mij vertellen. (Misschien moeten zij hier eens te rade gaan bij Eli).
De Opwarming
De opwarming is niet zo verschillend, dezelfde opwarmingsoefeningen worden gebruikt, maar de aanpak verschilt, men doet de opwarmingen op bevel, men telt van een tot acht in het Japans.
Zo telt de groep ichi, ni , (1,2) de lesgever telt san, shi (3,4) de groep telt vervolgens go, roku (5,6) de lesgever telt shishi, hachi, (7,8) enz...
De val
Bij het vallen is er eigenlijk niet veel verschil toch niet wat voorwaarts en zijlingse val betreft, wel wordt er goed afgeslagen tijdens de val, hij is niet geruisloos, de achterwaartse val is vergelijkbaar met de Judo val.
Voordat de eigenlijke training van de technieken aanvangt heeft men een onderdeel dat men kan vergelijken met de kihon training in het iaido. Men traint niet de technieken , maar wel de houdingen die men dient aan te nemen als men de technieken uitvoert. Deze oefeningen worden eerst alleen en dan met twee uitgevoerd.
1. Kamae: De gevechtshouding.
Heel veel aandacht wordt besteed aan de juiste uitvoering van de gevechtshouding, en deze verschilt wezenlijk met wat wij gewoon zijn te doen. Bij de Yoshinkan aikido staan de heupen naar voor gericht en niet zijlings, de handen staan op een lijn en de vingers zijn volledig open, de voorste voet is gedraaid en het achterste been is gestrekt en ligt in het verlengde van een rechte rug en de twee dikke tenen worden in de mat gedrukt. Hierdoor bekomt men stabiliteit en kan men direkt reageren zelfs aanvallen. In het begin doet deze houding onwennig aan, maar al vlug heeft men de voordelen door die deze houding biedt. Dit is geen afwachtende passieve houding, maar een zeer alerte, welke de basis vormt voor het begin van uitvoering van elke techniek.
2. Hiriki : elleboogkracht
Hiriki No Yosei ichi - Dit is een oefening om stabiliteit in de beweging te verwerven waarbij men aandacht besteed aan de juiste stand van de armen en ellebogen. Het komt er op neer dat men vanuit kamae de armen boven het hoofd brengt samen met een stap voorwaarts, waarbij men de achterste voet bijschuift, m.a.w. het is een voorwaartse beweging van de heupen.
Hiriki No Yosei ni - hier neemt de oefenpartner de pols met twee handen vast en door het verplaatsen van het lichaam en het terugdraaien beland men in de eindpositie van de voorgaande waardoor de tegenstander uit zijn evenwicht komt te staan.
De Taisabaki - Tai no henko
Tai no Henko : deze oefening wordt als zeer belangrijk beschouwd en wordt eerst alleen en dan met oefenpartner uitgevoerd. Het is te vergelijken met irimi nage positief (direkt) maar met aandacht voor de verplaatsingen
Verder heeft men ook een reeks taisabaki en verplaatsingen zoals wij gewoon zijn deze uit te voeren.
De worpen en kontrolegrepen
Deze zijn praktisch identiek met wat wij kennen, maar er worden andere accenten gelegd en zij worden net iets anders aangeleerd. De basisgreep is SHIHO NAGE en wordt aangeleerd in verschillende stappen waarbij bijzondere aandacht wordt besteed aan de houdingen aangeleerd in het vorige onderdeel. Terug vertrekt men al tellend van een tot ... er details te onthouden zijn. Elke tel duidt een detail of houding aan die dient ingenomen te worden zodat men niets vergeet. Het tellen gaat steeds vlugger zodat men uiteindelijk de worp of greep uitvoert zonder te tellen, maar men toch weet welke delen belangrijk zijn om hem juist uit te voeren.
Het is hier niet de bedoeling om alle geziene grepen en worpen tot in het kleinste detail te beschrijven, wel kan ik hier enkele punten opsommen die belangrijk zijn bij de uitvoering van de technieken valgens de Yoshinkan aikido.
1. Steeds vertrekken vanuit de gevechtshouding
2. De atemi steeds toepassen bij het vertrek , deze atemi noemt men “metsubushu” het verblinden van de tegenstander en wordt gegeven met een omgekeerde vuist op de ogen van de tegenstander op het ogenblik van het kontakt.
3. Het evenwicht verbreken van de tegenstander, eerst door de toepassing van de gevechtshouding, het inschuiven en de atemi, eens de tegenstander uit evenwicht is past men de belangrijke punten toe die eigen zijn aan de techniek die men uitvoert om hem op de grond vast te pinnen of weg te werpen.
4. Wanneer de tegenstander neerligt op de grond , nemen wij hier het voorbeeld van Shiho nage, waarbij men hem vasthoud met de rechter hand b.v. dan dient hier als afwerking ook een atemi gegeven te worden tegen het hoofd. Men doet dit dan met gestrekte hand (Pierre zou dit atemi final noemen).
5. Wanneer men de tegenstander weggooit om een techniek te beeindigen dan dient de uitvoerder speciale aandacht te gebruiken, dit wordt uitgedrukt door de houding die men aanneemt met evenwijdig naar voor gestoken armen waarbij de handpalmen naar buiten gericht zijn. Men noemt dit zanshin (waakzaamheid).
6. De aanval, men wacht niet tot men aangevallen wordt, het is een gemeenschappelijke actie, men vertrekt gelijktijdig . Een mooi voorbeeld om dit te illustreren is yokomen uchi. Hier verschilt de slag met de onze wezenlijk, daar hij gegeven wordt met rechterhand en rechterbeen voor en vertrekt direkt met vooruitschuiven zoals voordien beschreven. (bij ons rechterhand en rechterbeen achter) daardoor is deze aanval ook veel sneller.
Volgende grepen werden geoefend tijdens de stage, en dit op verschillende aanvallen.
1. Shiho nage
2. Ikkajo (staand en zittend)
3. Nikajo
4. Sankajo
5. Irimi nage (inkomend en draaiend)
6. Kotegaeshi
7. Kokyu Ho
8. Keiten nage
De oefensessie werd afgesloten door een aantal oefeningen die terug alleen worden uitgevoerd.
Zij noemen dit SHUMATSU DOSA - “Oefeningen voor na de training” Het is een kombinatie van gevechtshouding, de kihon (oefeningen die gedaan werden na de opwarming) verplaatsingen en taisabaki en het brengt tevens de beoefenaar terug tot rust, maar de aandacht voor detail blijft gespitst.
CONCLUSIE
Hoewel een variatie aan grepen gezien werd vanuit verschillende aanvallen, waakten de lesgevers erover dat de aandacht voor elk detail in de uitvoering van de technieken niet uit het oog verloren werd door de beoefenaar. Zij verbeterden iedereen voortdurend en zonder onderscheid.
De lesmethode is strikt omschreven en de details dienen toegepast te worden met de nodige aandacht en waakzaamheid. Dit is een belangrijk punt daar het goed beoefenen van de basistechnieken een garantie geeft voor de verdere studie van de varianten die niet strikt omschreven zijn en voor het toepassen van aikido als zelfverdediging in uitzonderlijke situaties.
Aldus heeft men vlug door dat het al dan niet uitvoeren van een wezenlijk detail in een techniek deze techniek dan ook al dan niet effectief maakt. Effectiviteit staat hoog in het vaandel van de Yoshinkan aikido geschreven. Dit is iets waar ik ook heel veel belang aan hecht in mijn persoonlijke studie en beoefening van aikido.
Buiten de ietwat vreemde oessen bij het groeten, wat je vlug gewoon wordt, daar iedereen het doet, is deze stage mij zeer goed bevallen wat mij zeer enthousiast gemaakt heeft is dat de Yoshinkan aikido stijl bijzonder effectief is als Budo en veel elementen bevat die ik terugvind in de iaido en jodo training.
Tevens kan ik besluiten met een woordje over de sfeer buiten de tatami, zij kennen ook effectieve kampai-technieken.